ما یعنی من ُ یک عــــالـمــــه تـــــــــــــــو

چشم هایت دلم را ورق می زند

رها می شوم در حجمِ نفس هایت

مثل پروانــــــــه هــــــــــا که آزادند

دست هایت را لمس مــــــــی کنم

تـــــابستـــــــــــان مــــــــــــی شوم

پر از آبـــــــشارُ گل هــــــــــای سرخ

کنارم هستیُ من از باران حرف می زنم

که بـــــــــــی اجـــــــــــازه مــــــی باردُ

تــــــو را بـــــی وقفه در من چکّه می کند

من از تــــــــــــــــو مــــــــــــــی نـــــــویسم

در دفتر دلی که به اندازه یِ مــــــــــا جــــا دارد

  ما یعنی من ُ یک عــــالـمــــه تـــــــــــــــو